ΣΚΥΛΟΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ή Γάβ και ξαναγάβ

Σκυλομανιφέστο ή γάβ και ξαναγάβ
Την λέγανε, λέει, Ωγυγία οι αρχαίοι Έλληνες. Για τον Όμηρο ήταν, λέει, το νησί της Κίρκης. Την λέγανε και Καύδο οι αρχαίοι και οι αποστολικοί συγγραφείς την  αναφέρουν Κλαύδο.
   Η μακαρίτισα η μητέρα μου η Γαυγιοτοελένη, γέννημα θρέμα της Γαύδου, που ήταν και εγγονή του Δασκάλου και Αναγνώστη του  νησιού, του Μανόλη Τσιγωνάκη, αλλιώς μου τα έλεγε.Στο σπίτι μας στη Μεσσαρά εκεί σιμά στο παραγώνι με τα κούτσουρα να σπιθόζουν στο τζάκι και να μας δίνουν τη γλυκειά θαλπωρή στις κρύες νύχτες του Χειμώνα, που αλυχτούσαν οι σκύλοι γιατί τους ξεπάγιαζαν οι αέρηδες. Οι χειμωνιάτικες νύχτες μεγάλες όπως είναι και που ήταν μεγαλύτερες στα μεσακά του αιώνα στα χωριά από την έλλειψη φωτισμού και επικοινωνίας, δεν μπορούσαν να περάσουν χωρίς την αποσπερίδα με τις ιστορίες και τα παραμύθια της
   Η μητέρα μου- εγώ έτσι την έλεγα γιατί έτσι, λέει, ήταν το Ελληνικό - σύμπαινε την φωτιά, έδινε κλώτσο στην ανέμη, τύλιγε την κλωστή στον άδραχτο και κυλούσε στον ίδιο ρυθμό τις ιστορίες και τα παραμύθια της αγαπημένης της Γαύδου.
   Τα παραμύθια της λέγανε για τα πλοία που περνούσαν πέρα δώθε και είχαν στόχο τους το νησί, λες κι ήθελαν ν` ανέβουν πάνωθέ του κι όμως κάποια στιγμή έστριβαν, άλλαζαν πορεία, προσπερνούσαν το νησί και ξεμάκρεναν ώσπου χάνονταν σαν μικρές κουκίδες στην άκρη άκρη του γυαλού, εκεί που τέλειωνε η θάλασσα και στρογγύλευε ο κόσμος....

..... και χάνονταν στην άκρη του κόσμου, ποιος ξέρει για ποια λιμάνια, για ποιους   και με ποιους ανθρώπους.....
   Άλλοτε λέγανε για τ` αερικά, τους καταχανάδες και τους καλικάντζαρους, που κατέβαιναν τα μεσάνυχτα από τις καμινάδες κι επιθεωρούσαν τα τσικαλικά κι αλλοίμονο του που τον είχε πιάσει το μπουρού και δεν άφαγε το φαγητό του.
   Άλλα βράδυα λέγανε για τους βαρβάρους και τους πειρατές που κατά καρούς ξέπεφταν στο νησί και πώς τους πολεμούσαν και τους πετούσαν στη θάλασσα.
   Οι Γαυγιώτες άνθρωποι δυνατοί, αιωνόβιοι και υπεραιωνόβιοι, αψηλοί, ξανθοί με γαλάζια ή πράσινα μάτια, αρετή και τόλμη έχουν μα και μυαλό ξυράφι. Όπου κι αν έχουν μετοικίσει, ενώ αρχίζουν από το μηδέν σε λίγο διάστημα γίνονται οι καλλίτεροι με την εξυπνάδα τους και την εργατικότητα τους. Στο άγονο κι άνυδρο νησί τους, κατακτητές πολλοί προσπάθησαν να βάλουν πόδι, μα πήραν πόδι χάρη στην αγωνιστικότητα των Γαυγιωτών.
   Την τελευταία φορά που βάρβαροι πήγαν να πατήσουν το νησί καθώς λέει η μακαρίτισα η μητέρα μου η Γαυγιοτοελένη....
   .....βγήκαν νύχτα στο νησί οι άπιστοι και τους έπιασαν στον ύπνο. Έπιασαν όσους έπιασαν και τους πήγαν κατά την παραλία εκεί που είχαν αράξει τα πλοία τους. Οι αποδέλοιποι Γαυγιώτες τρέξανε στα ρουμάνια και κρύφτηκαν στο δάσος με τους κέδρους και με μεγάλη προσοχή συγκεντρώθηκαν και έκαναν συνέλευση. Είπαν κι άκουσαν όλοι. Ψηφίσανε και πήρανε απόφαση να αμυνθούν "μέχρις εσχάτων" με όλα τα μέσα. Όρισαν αρχηγούς κι εκπονήθηκαν σχέδια αγώνα. Την επόμενη νύχτα οι Γαυγιώτες πλησίασαν αθόρυβα τους επίδοξους κατακτητές, στην παραλία που είχαν στρατοπεδεύσει. Περίμεναν να κοιμηθούν και πάνω στον πρώτο ύπνο δόθηκε το σύνθημα από τον αρχηγό. Ακαριαία όλοι οι Γαυγιώτες άρχισαν να γαυγίζουν όπως οι σκύλοι. Γαβ από δω, γαβ από κει, γαφ και ξαναγάφ, οι βάρβαροι φοβήθηκαν, άλλωστε ήταν η μόνη γλώσσα που καταλάβαιναν, μπήκαν όπως, όπως στα καράβια τους κι έφυγαν "πατείς με πατώ σε" εγκαταλείποντας αιχμαλώτους και λάφυρα πολλά.
   Έφυγαν τρομαγμένοι κορρρυβαντιώντες, μεταφέροντας και διαδίδοντας πως το νησί έχει πολλούς σκύλους, που γαυγίζουν τόσο πολύ που δεν μπορεί κανείς να τους ακούει, πολύ περισσότερο να τους αντιμετωπίσει.
   Έτσι το νησί έχασε τα παλιά του ονόματα και καθιερώθηκε το όνομα Γαύδος.
   Σήμερα εγώ ένας Γαυγιώτης από τη μητέρα μου καλώ ΓΑΒ και ΞΑΝΑΓΑΒ όλους τους απανταχού Γαυγιώτες να αρχίσομε πάλι το γαύγιαμα γαβ γαβ. Καλώ τον Πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τους υφυπουργούς, τους αρχηγούς των κομμάτων ν` αρχίσουν το γάβγισμα γαβ γαβ.
Καλώ γαφ και ξαναγάφ όλους τους έλληνες να αρχίσουν το γάβγισμα, γιατί γαφ και ξαναγάφ το τούρκικο πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο το αποτελούν σκύλοι και οι σκύλοι μόνο αυτή τη γλώσσα καταλαβαίνουν.
   ΕΜΠΡΟΣ λοιπόν γαβ και ξαναγαβ για την ΚΥΠΡΟ.
Γαφ και ξαναγαφ για τους Έλληνες της Πόλης.
Γαφ και ξαναγάφ για τα δέκα μίλια.
Γαφ και ξαναγάφ για τα Ίμια.
Γαφ και ξαναγάφ για την Γαύδο.
Γαφ και ξαναγάφ για όλη την Ελληνική επικράτεια.
Γαφ και ξαναγάφ για τους Κούρδους και τους Αρμένιους και τους άλλους καταδυναστεμένους λαούς της Τουρκίας.
Γαφ και ξαναγάφ προς τους "φίλους" (εμένα νου λες!)  Αμερικάνους που εξοπλίζουν και στηρίζουν το πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας κι έπειτα θέλουν τον φονιά και τον σκοτωμένο σε ίση απόσταση.
Γαφ και ξαναγάφ προς τον ΟΗΕ που έχει διαφορετικά μέτρα και σταθμά σε παρόμοιες περιπτώσεις. Για άλλους, ίδε Κουβέϊτ , κινητοποιεί στρατιωτικές δυνάμεις και εκδιώκει τους κατακτητές. Στην Κύπρο αρκείται μόνο σε ευχολόγια. Αν αυτοί που λειτουργούν έτσι δεν είναι σκύλοι τότε εγώ θα πρέπει να είμαι Αριανός.
Γαφ και ξαναγάφ στην Ευρωπαϊκή Ένωση που πούλησε το Ευρωπαϊκό όνειρο της Ευρώπης των πολιτών και δρομολογεί την Ευρώπη των ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ.
Γαφ και ξαναγάφ στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των τοκογλύφων της Ευρώπης που στόχο έχουν την αποδυνάμωση της Ελλάδας με σκοπό να αρπάξουν έναντι πινακίου φακής τον .πλούτο της
Γαφ και ξαναγάφ στην Μέργκελ και τον Σαρκοζί. Προωθούν την ηγεμονία τους πάνω από την Ευρώπη καθένας για λογαριασμό του.
Γαφ και ξαναγάφ στο ΜΝΗΜΟΝΙΟ που αφαίρεσε την Λαϊκή Κυριαρχία στην πατρίδα μας και επεξεργάζεται μέτρα συνεχούς λιτότητας για τον Ελληνικό ΛΑΟ.
Γαφ και ξαναγάφ.
Προτείνω, γαφ και ξαναγάφ να ορίσομε ημερομηνία και ήρα που όλοι εμείς οι Έλληνες θα γαυγίσομε για δυο λεπτά και να στρέψομε την προσοχή όλου του κόσμου στα δίκαιά μας. Να μάθουν όλοι της Γης οι δυνατοί και "αδύνατοι", πως εμείς που τους δώσαμε τον πολιτισμό και τους μάθαμε να στέκονται όρθιοι και να λέγονται πολιτισμένοι άνθρωποι, εμείς αν χρειαστεί, για την Ελλάδα μας και το Έθνος μας θα γίνομε σκύλοι να τους φάμε.-
στέλιοσκωστήσπυριδάκης